تشریح منوی ASSIGN

 

 

 

منوی ASSIGN(تخصیص دادن):

ابتدا باید عضو موردنظر انتخاب گردد تا منو فعال شود .

---

اختصاص دادن به نقاط :

Assign-Joint/Point

Joint/point- diaphragms:

مرکز جرم :

به علت اینکه در سازه‌ها وجود سقف موجب ایجاد یک دیافراگم صلب در حلقه می‌کند می‌بایست این دیافراگم را در هر طبقه مدل کنیم. جهت انجام این کار ابتدا تمام گره‌های(کف‌ها) سازه را انتخاب می‌کنیم و سپس این گزینه را انتخاب می‌کنیم. با انتخاب این گزینه همان‌طور که در شکل مشاهده گره‌ها توسط مدل‌های فرضی اصلی بنام MASTER JOINTدوخته‌شده است که نشان می‌دهد سیستم موجود به یک دیافراگم صلب شده است

---

Joint/Point- Restraints (Supports):

گیردار کردن(مقید)تکیه‌گاه :

توسط این گزینه می‌توان تکیه‌گاهی سازه را تعریف کرد. با توجه به اینکه هر گره در فضا دارای ۶ درجه آزادی (۳ درجه انتقال (T) و۳ درجه چرخش (R)) (  )  است .

نکته : این گزینه فقط برای BASE یعنی محل اتصال ستون به زمین مورداستفاده قرار می‌دهیم .

نکته : اتصال ستون به زمین به‌صورت گیردار کامل ( سازه بتنی ) و در سازه‌های فولادی به‌صورت مفصل تعریف می‌شود ( اقتصادی‌تر بودن ) .

---

Joint/Point Spring:

با استفاده از این گزینه می‌توان در گره‌های انتخاب‌شده فنر قرارداد.

 

---

 

اختصاص دادن به عناصر خطی :

Frame/Line:

پس از انتخاب تیر موردنظر این گزینه فعال می‌شود.

---

Frame Section:

تغییر(تخصیص)دادن مقطع :

با استفاده از این زیر منو می‌توان پس از اجرای دستور فوق در جعبه گفتگوی ظاهرشده در ناحیه‌یPROPERTIES یکی از تعریف‌شده زا انتخاب کرد و با کلیک بر روی OK مقطع انتخاب‌شده را به عناصر خطی اختصاص داد .

برای تغییر موقعیت قرارگیری اعضا نسبت به آ کس آن‌ها در قسمت موردنظر گزینه‌یINSERTION POINTرا انتخاب می‌کنیم .

---

Frame Releases/Partial Fixity:

آزادسازی لنگر و پیچش دو انتهای تیرهای فرعی (تعیین مفصل در انتهای عضو ) :

درصورتی‌که اتصال برخی از اعضا به‌صورت مفصل باشد باید دو انتهای عضو را تعریف نمود . با اجرای این دستور می‌توان هرکدام از سه درجه آزادی انتقالی و سه درجه آزادی دورانی در هر یک از دو انتهای عناصر خطی ( تیرها ) را آزاد نمود . (مانند تیرهای رابط کنسول ، تیرهای پاگرد پله و … ) . علت آزاد کردن لنگر چنین تیری کم کردن مقدار برش می‌باشد در غیر این صورت ممکن است پیغام O/S نمایش داده شود که حکایت از تنش زیاد یا ضعیف بودن مقطع در تیرهایی است که تیر داخلی ( همانند پاگرد ) به آن‌ها واردشده است . در اسکلت بتونی نیز به‌طورمعمول اتصال تیرهایی که روی تیر دیگری قرار دارند و از سمت دیگر نیز ادامه نیافته‌اند را مفصلی می‌کنیم

تیر BEAM :  آزاد شود .

ستون COLUMN : هیچ‌گونه آزادسازی انجام نشود .

بادبندها BRACE :  آزاد شود .

نکته: نرم‌افزار به‌صورت خودکار آزادسازی بادبندها را انجام می‌دهد .

نکته مهم : برای تیر کنسول ( بالکن ) آزادسازی فقط در محل اتصال تیر به ستون ( END ) انجام شود .

---

Moment Frame Beam Type:

تعیین نوع اتصال در قاب خمشی

---

End (Length) Offset:

اصلاح اتصال انتهایی اعضا :

با اجرای این دستور می‌توان نواحی صلب انتهایی را برای المان تعریف کرد .

---

Frame Output Station:

تغییر تعداد نقاط طراحی و خروجی :

توسط این گزینه می‌توان تعداد   SECTIONهایی که نرم‌افزار بر روی یک فریم جهت اعلام خروجی در طول المان قاب می‌زند را تعریف کرد. جهت تعیین مقطع دو راه وجود دارد:

در گزینه‌یMIN طول خالص عضو به قطعات مساوی خواسته‌شده تقسیم می‌گردد سپس موقعیت محل اعمال بارهای متمرکز در صورت عدم انطباق با موقعیت‌های قبلی به نقاط قبلی اضافه می‌گردد(حداقل ۳).

در گزینه‌یMAX ابتدا محل اعمال بارهای متمرکز را به‌عنوان نقاط خروجی در نظر گرفته و سپس فاصله‌ی بین این موقعیت‌ها به‌گونه‌ای تقسیم می‌شود که فاصله‌ی بین موقعیت ارائه خروجی از حداکثر فاصله بیشتر نشود.

نکته: در صورت عدم تعریف این بخش نرم‌افزار حداکثر فواصل را ۰٫۵ و حداقل مقاطع خروجی را ۳ در نظر می‌گیرد.

---

Local Axes:

دوران ستون :

پس از ترسیم ستون‌ها می‌توانیم با استفاده از این دستور زاویه ستون را تغییر دهیم.

نکته: سعی شود جان ستون در راستای تیر حمّال باشد.

گزینه‌های موجود در این قسمت:

Angle:

چرخش نسبت به محور اولیه آن(ستون)

Rotate By Angle:

چرخش نسبت به موقعیت موجود

Column Major Direction Is X:

محور محلی ۲ در راستای محور X، فقط برای ستون‌ها

Column Major Direction Is Y:

محور محلی ۲ در راستای محور Y، فقط برای ستون‌ها

---

Frame Property Modifiers:

ضرایب ترک‌خوردگی :

توسط این گزینه می‌توان ویژگی‌های هندسی یک مقطع را مانند مساحت، ممان اینرسی و … تغییر داد. در سازه‌های بتنی تحلیل بر اساس مقطع ترک‌خورده انجام می‌شود.

نکته: قبل از انتخاب گزینه بالا ابتدا باید تیر یا ستون‌ها از منوی SELECT انتخاب شود.

ضرایب ترک‌خوردگی در تیر و ستون به‌صورت زیر تعریف می‌شود:

الف ) تیرها:

۱ – مهار نشده :  ۰٫۳۵                                     ۲ – مهارشده :  ۰٫۵

ب ) ستون‌های متصل به دیوار:

۱ – مهار نشده :  ۰٫۷                                       ۲ – مهارشده :  ۱

نکته : اگر سازه موردنظر در جهت Y دیوار برشی دارد یعنی اینکه سازه در محور Y مهارشده و در محور X مهار نشده است . پس باید برای تیرهایی که در جهت Y هستند ضریب ۰٫۵ و برای تیرهایی که در جهت X هستند ضریب ۰٫۳۵ را اعمال کنیم .

---

Line Springs:

قرار دادن فنر :

توسط این گزینه می‌توان در زیر المان انتخاب‌شده فنر قرارداد. ETABS فنر مشخص‌شده توسط یک عنصر خطی را در محل گره‌های ایجادشده در مدل تحلیلی که روی این عنصر خطی قرار می‌گیرند به فنرهای گرهی تبدیل می‌کند.

---

Additional Line Mass:

تعریف کردن جرم یک المان :

توسط این گزینه می‌توان جرم یک المان خطی را در واحد طول برای نرم‌افزار تعریف کرد.

نکته: اگر در DIFINE > MASS SOURCEگزینه‌یFROM LOAD را انتخاب کرده باشیم نیازی به این گزینه نیست.

---

Automatic Frame Subdivide:

تقسیم المان :

نرم‌افزار به‌طور خودکار المان‌ها را تقسیم می‌کند:

---

Use Line For Floor Meshing:

در این بخش می‌توان در صورت نیاز عناصر سطحی را در محل تقاطع با عناصر خطی تقسیم‌بندی کرد.

 —————

———————

 

مدلسازی، تحلیل و طراحی دیوار برشی بتنی در ایتبس طراحی سازه بتنی با دیوار برشی در Etabs

اختصاص دادن به سطح :

Assign-Shell/Area:

پس از انتخاب صفحه موردنظر این گزینه فعال می‌شود.

---

Wall/Slab/Deck Section:

با استفاده از این گزینه می‌توان تخصیص پوسته‌ها را انجام داد (در DEFINEتعریف‌شده‌اند).

---

Opening:

ایجاد بازشو :

ابتدا قسمت سقف موردنظر را انتخاب کرده و با استفاده از این گزینه در سقف بازشو ایجاد می‌کنیم.

---

Diaphragm:

از این دستور برای اختصاص دیافراگم صلب به عناصر سطحی انتخاب‌شده استفاده می‌شود. وقتی دیافراگم نیمه صلب ( semi rigid ) انتخاب می‌شود که بازشو( opening ) زیاد باشد .

انواع دیافراگم :

۱ – دیافراگم صلب :

دیافراگم فاقد هرگونه تغییر شکل در اثر بارهای جانبی است و نیروی‌های جانبی به نسبت سختی اعضای جانبی توزیع خواهد شد .

۲-دیافراگم نیمه صلب یا انعطاف‌پذیر :

دیافراگم دارای تغییر مکان‌های محسوس بوده و نیروهای جانبی به نسبت سطح بارگیر اعضای باربر جانبی توزیع خواهد شد اگر نسبت فوق بیشتر از ۲ باشد نیازی به‌منظور نمودن پیچش تصادفی نیست .

نکته : اگر در پروژه دیوار برشی وجود دارد  از منوی Assign > sell area استفاده می‌کنیم ، بکار بردن دکمه‌ی All مجاز نمی‌باشد .

Local Axes:

برای دوران سقف (سطح) استفاده می‌شود.

---

Shell Stiffness Modifiers:

سختی دیوار برشی:

طبق آبا درصورتی‌که دیوار برشی مدل شود می‌بایست سختی آن بر اساس مقطع ترک‌خورده مدل شود. ابتدا دیوارهای برشی را انتخاب نموده و به مسیر موردنظر رفته که در این حالت F11 F22 F12 M11 M22 M12 = 0.35 قرار می‌دهیم.

مقدار سختی بر اساس آئین‌نامه بایستی از جدول زیر انتخاب گردد:

	سختی
مقاطع ترک‌خورده	۰٫۳۵
مقاطع ترک نخورده	۰٫۷

اگر در سازه موردنظر دیوار برشی داشته باشیم یعنی سازه مهار جانبی شده و از مقادیر سازه با مهار جانبی استفاده می‌شود؛اما طریقه واردکردن به این صورت است که یک‌بار ستون‌ها را انتخاب کرده و به منوی موردنظر می‌رویم و مقادیر (۱) را وارد می‌کنیم و یک‌بار ستون‌ها را انتخاب کرده و مقادیر (۰٫۵) را وارد می‌کنیم.اگر سازه فاقد مهار جانبی باشد باید ضرایب آن را وارد کنیم.

---

Pier Label:

نام‌گذاری دیوار برشی :

جهت نام‌گذاری دیوار برشی از این گزینه استفاده می‌شود. برای اختصاص ابتدا باید دیوار را انتخاب کرده، به قسمت موجود رفته و به آن‌یک شماره دهیم.

  

Spandrel Label:

اسپاندرال :

جهت اختصاص یک شماره به تیر تاقی (اسپاندرال) که ترکیبی از عناصر سطحی (پوسته) و عناصر خطی (قاب) تشکیل می‌شود جهت گرفتن خروجی نیروهای تیر تاقی از این دستور استفاده می‌شود.

---

Area Springs:

ایجاد فنر در پوسته :

اختصاص فنرهای سطحی به عناصر سطحی (فونداسیون).

---

Additional Area Mass:

تعریف جرم پوسته

با استفاده از این گزینه می‌توان جرم پوسته را تعریف کرد.

---

Area Object Mesh:

تقسیم‌بندی پوسته :

توسط این گزینه نرم‌افزار قادر خواهد بود که به‌صورت خودکار پوسته‌ها را تقسیم‌بندی کند.در این جعبه نمایش دو نوع تقسیم‌بندی برای عناصر سطحی افقی (کف‌ها) و عناصر سطحی غیر افقی (دیوار، رمپ و …)وجود دارد.